Wielki Post jest przygotowaniem do Wielkanocy, obejmującym czas od Środy Popielcowej do Wielkiego Czwartku. Okres ten należy jednak traktować jako właściwe sakramentalne wtajemniczenie w misterium paschalne. Ma on także wymiar naszego dążenia ku nawróceniu. Jesteśmy wezwani do podjęcia duchowej walki ze złym duchem. Wielki Post kojarzy się nade wszystko jako czas poszczenia, odmawiania sobie pokarmów czy innych wyrzeczeń. Należy zwrócić uwagę by nie było to tylko powierzchowne. Św. Leon Wielki mówi, że post w tym czasie powinien „przejawiać się nie tylko w ograniczonej ilości spożywanych pokarmów, lecz przede wszystkim w walce z występkami”. Z tym świętym postem – dodaje papież – „należy łączyć dzieła miłosierdzia, wyrażające się w różnorakiej formie”. Liturgia wielkopostna dodaje do postu i jałmużny również modlitwę, wypływającą z głębi duszy i trwającą nieustannie. Praktyki wielkopostne zawsze trzeba widzieć jako narzędzie odnowy wewnętrznej. Towarzyszyć im powinno wytrwałe słuchanie Słowa Bożego, które Kościół obficie rozdaje w Wielkim Poście.
