W naszym kraju początkiem maja obchodzimy Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski. Przywołując ten tytuł Maryi, jako Królowej naszego narodu, najczęściej nasze myśli biegną na Jasną Górę przed wizerunek Bogarodzicy. Ma to związek z ustanowieniem tego święta. W połowie XVII wieku nad Polską zawisła zguba – ze wszystkich stron osaczyli ją wrogowie, a ostatecznym ciosem miał być tzw. potop szwedzki. Jak wiemy z historii, najazd nieprzyjaciół powstrzymał dopiero niepozorny klasztor częstochowski, który okazał się twierdzą nie do zdobycia. Pomogła nie ziemska siła – wielkie mocne wojsko czy potężna twierdza, lecz Polskę ocaliło przemożne orędownictwo Matki Bożej. Król Jan Kazimierz w Katedrze lwowskiej, 1 kwietnia 1656 roku, oddał całą Rzeczpospolitą pod opiekę Matki Bożej jako Królowej Polski. W 1920 roku papież Benedykt XV ustanowił dzień 3 maja jako święto Królowej naszego narodu. Jest to także święto państwowe rocznicy uchwalenia Konstytucji 3-go Maja. Tradycyjnie w tych dniach gromadzimy się na modlitwie w intencji Ojczyzny, prosząc, by Królowa Polski zawsze otaczała nas swoją opieką i orędowała za nami u Boga.
