Uroczystość Wszystkich Świętych

Pomysł, by w ramach jednej uroczystości oddać cześć wszystkich świętym, narodził się na Wschodzie pod koniec IV wieku. Początkowo wspominano jedynie męczenników. Te wschodnie zwyczaje oddziaływały także na Kościół rzymski. W VI wieku obchodzono w Rzymie pierwszą niedzielę po Pięćdziesiątnicy jako święto męczenników. Tymczasem Kościoły ns wyspach Brytyjskich zaczęły obchodzić dnia 1 listopada święto ku czci świętych z Europy. Ostatecznie w 835r. król Ludwik Pobożny, na wniosek papieża Grzegorza IV, wydał rozporządzenie, aby na całym podległym mu terytorium 1 listopada był obchodzony jako dzień wszystkich świętych. Święto szybko rozprzestrzeniło się na całym Zachodzie. Uroczystość Wszystkich Świętych jest dniem radości. Podkreśla to Antyfona na Wejście: „Radujmy się wszyscy w Panu, obchodząc uroczystość ku czci wszystkich Świętych. Z ich uroczystości radują się Aniołowie i wychwalają Syna Bożego”. Święci pomagają nam w naszej drodze wiary i są dla nas orędownikami przed Bogiem.

Prefacja tej uroczystości odwołuje się do obrazu Kościoła zbawionych jako niebieskiego Jeruzalem, Miasta, do którego dążymy w naszej pielgrzymce wiary. Święci są naszymi braćmi i siostrami, którzy już doszli do celu, my zaś cieszymy się z ich chwały, a jednocześnie doznajemy umocnienia przez ich świadectwo i wstawiennictwo. Intencją Kościoła jest oddanie czci nie tylko świętym, którzy zostali oficjalnie uznani za godnych publicznej czci przez akt kanonizacji. Czcimy wszystkich, którzy dostąpili zbawienia, dlatego w tym dniu, w sposób szczególny, pamiętamy o tych, którzy żyli przed nami i doświadczyli chwały nieba.

W Uroczystość Wszystkich Świętych uczestniczymy w Eucharystii, modlimy się za zmarłych i odwiedzamy cmentarze. Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć, w której fotografie z cmentarza oraz Mszy św. i procesji za zmarłych.