Dnia 2 lutego przypada święto Ofiarowania Pańskiego, potocznie nazywane także Świętem Matki Bożej Gromnicznej. W ramach tego święta wspominamy wydarzenie przyniesienia Jezusa do Świątyni jerozolimskiej przez Maryję i Józefa, celem przedstawienia Go w świątyni, zgodnie z przepisem Prawa Mojżeszowego. Data święta jest związana z chronologią wydarzeń z Ewangelii. Przedstawienie Jezusa w świątyni nastąpiło bowiem, zgodnie z Prawem, czterdzieści dni po Jego narodzinach. Z tego też powodu przez długi czas, aż do ostatniej reformy liturgicznej, święto było uważane za zakończenie liturgicznego czasu Narodzenia Pańskiego. Ewangelia tego święta to narracja o prezentacji Jezusa w świątyni jerozolimskiej i spotkaniu z Symeonem oraz Anną (Łk 2, 22-40). Proroctwo Malachiasza zapowiada przyjście Pana do swej świątyni dla oczyszczenia ludu, zaś fragment Listu do Hebrajczyków wskazuje na udział Syna Bożego w naturze ludzkiej, co jest nawiązaniem do misterium Wcielenia. Przed Mszą św. może nastąpić procesja ze świecami, która wyraża dążenie na spotkanie z Chrystusem, które dokonuje się obecnie w znakach sakramentalnych, a kiedyś nastąpi w chwale. Świece, błogosławione na początku Mszy świętej, mają dwojakie znaczenie: z jednej strony są znakiem Chrystusa, światłości narodów, z drugiej zaś wyrażają gotowość na przyjęcie przychodzącego Pana.
Święto Ofiarowania Pańskiego to także Dzień Życia Konsekrowanego. Modlimy się za wszystkich kapłanów, siostry zakonne, osoby życia konsekrowanego oraz powołanych do służby Bożej i o nowe święte powołania kapłańskie i zakonne.