Wydarzenie chrztu udzielonego Chrystusowi przez Jana Chrzciciela jest dokładnie udokumentowane w Ewangeliach, a najdokładniej opisuje je św. Mateusz. Niemniej jednak święto to było obchodzone od starożytności jedynie na chrześcijańskim Wschodzie. Chrzest jest z zasady udzielany na odpuszczenie grzechów. W przypadku Jezusa, który jako Bóg Człowiek grzechu nie miał, jest on aktem przedstawienia Chrystusa jako Syna Bożego. Uroczysty chrzest stanowi również moment rozpoczęcia przez Jezusa nauczycielskiej misji. Chrystus ukończył wówczas trzydzieści lat a ten wiek według Żydów stanowił moment uzyskania przez mężczyznę dojrzałości. Święto Chrztu Pańskiego kieruje naszą myśl również do naszego chrztu. Jezus Chrystus wyniósł chrzest do rangi sakramentu. Pierwszego sakramentu, który obmywa nas z grzechu pierworodnego, wprowadza nas do Kościoła i otwiera nam drogę do korzystania z innych sakramentów.
Święto Chrztu Pańskiego kończy również liturgiczny okres Narodzenia Pańskiego. W polskiej tradycji zachowało się jednak, że nie rozbieramy choinki oraz śpiewamy kolędy do święta Matki Bożej Gromnicznej, czyli do dnia 2 lutego. Niemniej po Chrzcie Pańskim kolędy zajmują w liturgii mniej eksponowane miejsce, gdyż rozpoczyna się okres zwykły.