W Wielką Sobotę w pełnej skupienia ciszy trwamy przy Grobie Pańskim, rozważając Tajemnice Chrystusowej Męki. W tym dniu podobnie jak w Wielki Piątek, Kościół nie sprawuje Mszy świętej. Nastrój tego dnia jest podniosły i pełen wyciszenia. Adorujemy Pana w Grobie i rozważamy to wszystko, co wydarzyło się w Wielki Piątek. Nadal odmawiamy przede wszystkim tajemnice bolesne Różańca, Litanię do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, w ciszy rozważamy Mękę Pańską, adorujemy Krzyż, powstrzymujemy się od spożywania pokarmów mięsnych.
Obrzędem, który nadaje Wielkiej Sobocie pewien rys przedsmaku Wielkanocy, jest błogosławienie pokarmów, jakie staną później na naszym stole wielkanocnym. W koszyku do święcenia powinien znaleźć się przede wszystkim chleb, wędliny i jajka. Mówi o tym sama modlitwa błogosławieństwa pokarmów: Chlebie żywy, który zstąpiłeś z nieba i dajesz życie światu, pobłogosław ten chleb i wszelkie świąteczne pieczywo na pamiątkę chleba, którym nakarmiłeś słuchających Ciebie wytrwale na pustkowiu i który wziąłeś w swoje święte i czcigodne ręce, aby go przemienić w swoje Ciało. Baranku Boży, Ty pokonałeś zło i obmyłeś świat z grzechów, pobłogosław to mięso, wędliny i wszelkie pokarmy, które będziemy jedli na pamiątkę baranka paschalnego i świątecznych potraw, jakie Ty spożyłeś z Apostołami podczas Ostatniej Wieczerzy. Chryste, nasze życie i zmartwychwstanie, pobłogosław te jajka, znak nowego życia, abyśmy dzieląc się nimi w gronie rodziny, bliskich i gości, mogli się także dzielić wzajemnie radością z tego, że jesteś z nami. Pozwól nam wszystkim dojść do Twojej wiecznej uczty w domu Ojca, gdzie żyjesz i królujesz na wieki wieków.