Dwa wrześniowe dni: Święto Podwyższenia Krzyża Świętego (14 września) oraz wspomnienie Matki Bożej Bolesnej (15 września) w trakcie okresu zwykłego przypominają nam o tajemnicach wiary, na których skupiamy się głównie w okresie Wielkiego Postu. Poszukiwania krzyża Chrystusa w IV wieku zarządziła św. Helena. Legenda głosi, że znaleziono trzy krzyże – identyfikacja odbyła się poprzez zetknięcie kolejno z każdym krzyżem zwłok zmarłego. Gdy dotknięto go krzyżem, na którym umarł Chrystus, zmarły odzyskał życie. Od tego czasu rozpoczęło się obchodzenie święta Podwyższenia Krzyża świętego. W te dwa wrześniowe dni klimat w liturgii zmienia się. Podobnie jak w Wielkim Poście śpiewamy pieśni ku czci Krzyża świętego, pasyjne pieśni o krzyżu i bolejącej Matce stojącej pod krzyżem swojego Syna. Krzyż jest najważniejszą relikwią chrześcijaństwa. Podwyższenie Krzyża świętego przypomina nam, że to na krzyżu dokonało się nasze zbawienie a krzyż jest znakiem Chrystusowego zwycięstwa nad naszym grzechem. To krzyż stoi w centrum naszej wiary i należna jest mu szczególna cześć.
