Jak sama nazwa świąt wskazuje – Wielka Noc – główna celebracja odbywa się właśnie o tej porze. W Wigilii Paschalnej obchodzimy rzeczywistą Paschę, najbogatszy w symbole i treści obchód liturgiczny roku kościelnego. Słowo „wigilia” z języka łacińskiego oznacza „czuwanie nocne”. Wigilia Paschalna jest więc oczekiwaniem na Zmartwychwstanie i ogłoszeniem światu radosnego orędzia o Zbawieniu.
Niezwykłą rolę odgrywa tu symbol światła, które rozprasza ciemność nocy. Iskra, symbol życia, drzemała w twardym, martwym krzemieniu i wielokrotnym uderzeniem została wzbudzona. Chrystus, jasność światłości wiekuistej, po bolesnej męce powstaje własną mocą ze skalnego grobu. Ogień wielkanocny jest zatem obrazem Chrystusa, który jawi się jako światłość ze światłości. Czytania biblijne ukazują momenty z historii zbawienia, gdy Bóg wybawił swój lud, a następnie zesłał swego Syna jako Odkupiciela. Wigilia Paschalna jest symbolem oczekiwania powrotu Chrystusa Pana przy końcu świata.
Noc Zmartwychwstania rozbrzmiewa już radosnym śpiewem Alleluja. Niech ta radość Chrystusa będzie także w naszych sercach. Powinniśmy w tym czasie odrodzić się wewnętrznie i zmartwychwstać z grobu naszego grzechu…