Święto Nawiedzenia wywodzi się z religijności chrześcijańskiego Wschodu. Uroczystość tę wprowadził do zakonu franciszkańskiego św. Bonawentura w roku 1263. Po Wielkiej Schizmie święto zostało rozszerzone na cały Kościół przez papieża Bonifacego IX, aby uprosić za przyczyną Maryi jedność w Kościele Chrystusowym. Święto Nawiedzenia obchodzimy 31 maja, tj. między świętem Zwiastowania Pańskiego a Narodzeniem Jana Chrzciciela. W ten sposób wspominamy przede wszystkim spotkanie Mesjasza ze swoim poprzednikiem – Janem Chrzcicielem. Według tradycji miało ono miejsce w Ain Karim, około 7 km na zachód od Jerozolimy. Po przybyciu Maryi, Elżbieta wyraża uznanie dla Niej, że zawierzyła słowom posłańca Bożego. Zadziwiająca jest pokora Maryi. Przychodzi z pomocą do swojej starszej krewnej, gdy ta będzie rodzić syna. Ale i Elżbieta zdobywa się na wielki akt pokory, kiedy Matkę Chrystusa wita słowami: „A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?”. Wydarzenie nawiedzenia NMP wspominamy także przy odmawianiu Pozdrowienia Anielskiego oraz rozważając jedną z radosnych tajemnic Różańca.
