Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.
/Dz 2,1-4/
Zesłanie Ducha Świętego, obchodzone pięćdziesiąt dni po Uroczystości Zmartwychwstania Chrystusa, jest jedną z najważniejszych uroczystości w Kościele katolickim. Przed swoim odejściem Jezus Chrystus obiecał Apostołom, że przyśle im Parakleta – Tego, który umacnia, staje w obronie, wstawia się. Pięćdziesiąt dni po zmartwychwstaniu Chrystusa ma miejsce to wspaniałe wydarzenie opisane w Dziejach Apostolskich (Dz 2,1-11). Dar języków sprawia, że wszyscy słuchający, choć pochodzą z różnych narodów i posługują się różnymi językami, mogą rozumieć słowa Piotra i pozostałych Apostołów. Ten dar pokazuje dokonane przez Ducha Świętego przywrócenie między ludźmi zniszczonej przez grzech jedności. Od tego momentu Apostołowie rozpoczynają głoszenie Ewangelii. Duch Święty obdarza ich darem odwagi i mocy słowa, czego owocem jest płomienna mowa Piotra i nawrócenie trzech tysięcy osób. Mówi się również często, że zesłanie Ducha Świętego staje się początkiem wspólnoty Kościoła. Duch Święty buduje Kościół. Ojcowie Kościoła wskazywali właśnie na Kościół jako najważniejszy znak działania Ducha Świętego. Działania Ducha Świętego nie sposób uchwycić. Jest ono tajemnicze. Dlatego Pismo Święte przedstawia Ducha Świętego pod postacią różnorodnych symboli: gołębicy, płomyków ognia, strumieni wody żywej, tchnienia wiatru. Duch Święty w tajemniczy sposób działa w Kościele oraz w każdym jego członku. Zesłanie Ducha Świętego jest nazywane również Zielonymi Świątkami. Nazwa ta wywodzi się z ludowych obrzędów związanych z urodzajami. Tradycyjnie, z okazji tego święta przyozdabiamy domy zielonymi gałązkami.