Czas Wielkiego Postu można określić jako okres nawrócenia. W liturgii zauważamy trzy etapy tego czasu: nawoływanie Kościoła do podjęcia praktyk postnych, czas odnowienia duszy oraz czas Męki Pańskiej. Okres Wielkiego Postu jest niezwykłym czasem przygotowania do chrztu, ale także, dla wszystkich ochrzczonych to okazja do chrztu pokuty – odnowienia swojego życia. Już Słowo Boże Środy Popielcowej nakierowuje na podejmowanie w tym czasie modlitwy, postu i jałmużny. Modlitwa, będąca rozmową duszy z Bogiem, ma nas uczyć bliższego kontaktu z Nim. Post zaś sprawia, że nabieramy właściwego stosunku do siebie samego, natomiast jałmużna przybliża do prawdziwej miłości bliźniego. W okresie Wielkiego Postu niezwykle wymowny staje się obraz Męki Pańskiej, którą rozpamiętujemy podczas nabożeństw pasyjnych. Czas ten skłania także do pogłębionego rachunku sumienia i szczerej spowiedzi, jak również jest zachętą do powzięcia postanowień wytrwałej pracy nad tym, co oddala nas od Boga. Ten okres liturgiczny, a nade wszystko nasza gorliwsza modlitwa i praca nad sobą, prowadząca do nawrócenia się, ma przygotować do radosnego spotkania ze Zmartwychwstałym Chrystusem.
